20 Augustus 2006
Achter de muur van de schande , in een wereld gedomineerd door geweld, uitzichtloosheid, onrecht en pijn, vechten mensen voor hun recht op menselijkheid, voor hun recht op dromen, voor hun recht op blijheid. Dankzij de positieve respons van heel wat mensen kwam die droom voor een een groep jongeren in Palestina uit. In Ramallah opende dit weekend de eerste Palestijnse circus school haar werking met een wervelende voorstelling .
Een kleine maand geleden stuurden we in paniek een oproep rond. De vreselijke oorlog in het Midden Oosten gooide stevig wat roet in de plannen van de eerste Palestijnse circusschool. Het oorspronkelijke idee om een doorgedreven training te organiseren van Belgische circusartiesten viel door de oorlog een week voor aanvang in het water.
Maar Shadi Zmorrod, de oprichter van de circusschool, ging vol koppigheid door. Gewoon van obstakels te moeten overwinnen, werd ook dit obstakel de zoveelste uitdaging om de droom toch te realiseren.
In plaats van drie professionele internationale trainers en een 10 tal Palestijnse studenten, gingen drie Palestijnse jongeren met basis-skills in circus de uitdaging aan om zelf een aantal geïnteresseerden op te leiden. De eerste dag stonden er drie studenten, en drie jonge trainers tegenover elkaar. Met de handen in het haar en bang dat het daarbij zou blijven, maar met de moed der wanhoop bleven ze erin geloven. Dag twee stonden er reeds 7 studenten klaar en begonnen de reacties op onze opoep binnen te komen. We kregen telefoon van een Italiaanse clown die reeds in Palestina was en twee dagen wilde helpen. Twee dagen later belde een Italiaanse vriendin van hem ons op die zich onmiddellijk bijna twee weken ter beschikking stelde. En diezelfde dag volgde ook een Amerikaan en twee franse circusartiesten zich bij het gezelschap. Plots ging het theatertje bruisen, en stortten een 15 jongeren zich vol overgave op de trainings, gaven ze een eerste initiatie voor kinderen en staken we een wervelende voorstelling in elkaar.
En ook de repsons voor financiële steun bleef dagelijks toekomen. In Belgie verzamelden we tot op heden (19/8/06) 1.705 euro!! Daarmee konden we de matten betalen, het nodige materiaal aanmaken naarmate de workshop vorderde zoals jongleerballetjes, een paar stelten en WC borstels als jongleerclubs, .. echte clubs waren te duur, WC borstels kostten een 20ste van de prijs en deden perfect dienst!. En met het geld konden we de 4 internationale trainers en drie trainers uit Jeruzalem in Ramallah te slapen leggen, eten voorzien, de promotieflyers voor de show maken, de invoertaxen op het material van Circus in Beweging en de camionette regelmatig van benzine voorzien. Zonder deze steun hadden we niets kunnen doen.
Op 18 en 19 augustus organiseerden we onze openingsvoorstellingen. De spanning was te snijden. Zou het lukken, zou er volk komen, hoe zouden de mensen reageren, staan we al wel ver genoeg, ..? Maar de realiteit overtrof onze stoutste dromen. Het werd een overdonderend succes. In de kleine toneelzaal waar 80 zitplaatsen zijn, zaten elke avond meer dan 150 mensen opeengepakt, moeders van 40, 50, geluierd op de grond tussen de kinderen, mensen waren laaiend enthousiast, volgende de clown in zijn fratsen. En de voorstelling kreeg allures van een echte show. De eerste stappen voor een eerste productie zijn gezet! Het ministerie van cultuur wil zelfs op termijn helpen met de financiering van een circustent!!
En nu??
De vier internationale trainers komen allemaal terug in de loop van 2007 om enkele weken of zelfs maanden intensieve trainings te komen geven, en beloofden ook in hun land mee te timmeren aan steun voor het circusschooltje. De 10 Palestijnse trainers-studenten die meedraaiden blijven op wekelijkse basis trainen. Eind augustus – begin september is er opnieuw en intense 5 daagse training gepland en wordt er verder aan de voorstelling gewerkt om vanaf november de voorstelling ook in Bethlehem, Nablus, Hebron enz.. te programmeren. En eind oktober openen we de deuren voor een eerste groep kinderen. En daarnaast gooien we ons op alle mogelijk kanalen voor een blijvende financiële steun. Willen we dit verhaal een toekomst geven dan moet er een degelijke ruimte komen waar op dagelijkse basis kan getraind worden, moet er geïnvesteerd worden in en website, in contacten, in een salaris voor de oprichter, in materialen, in ..in .. in... Maar we weten nu dat het kan, en dat we aan een pracht van een project werken. Dus gaan we opnieuw gewoon koppig door.
Aan iedereen, een reuze DANKUWEL voor jullie geloof in het project en voor jullie steun om dit waar te maken!!
Wij dromen nu al van voorstellingen in Europa. Jullie zullen onze ere gasten zijn!
Beste groeten, en nogmaals van harte dank!!!!
Ook in naam van Shadi Zmorrod, die me al meermaals zei dat hij zo doodgraag iedereen die er achter staat wil ontmoeten en persoonlijk bedanken.
Jessika Devlieghere
Enkele foto’s onderaan.
